Radio #1: Vertaling in Nederlands en tekst - Air

Meer geneigd om de majestueuze vergelijkingen van rock Burt Bacharach en Brian Wilson als hun inspiratiebron te noemen dan Derrick May of Aphex Twin, het Franse duo Air, werd opgenomen in de elektronische golf van de late jaren negentig, voornamelijk voor de labels waarop hun opnames verschenen, niet voor de muziek die ze produceerden. Hun geluid, een variant van het klassieke discogeluid, overtuigd in een rustgevende Prozac-visie uit de late jaren 70, blikte terug op een verscheidenheid aan verschijnselen uit die periode: synth-meesters Tomita, Jean-Michel Jarre en Vangelis, nieuwe muziek golf van de niet-scherpe variëteit en donkere soundtracks van Italiaanse films. Ondanks het feit dat Air snel toegang kreeg tot de dansgemeenschap (via releases voor Source en Mo 'Wax), bracht Air's debuutalbum uit 1998, Moon Safari, een licht - nou ja, luchtig - pad in kaart langs soundscapes bestaande uit lijnen. melodieën van Moog en Rhodes, niet van Roland en Yamaha. De aanwezigheid van verschillende vrouwelijke vocalisten, een lijst met apparatuur waarvan het aantal stukken per dozijn uitgerekt en een barokke tuba-solo op één nummer - alles droegen er allemaal toe bij dat Air meer een evenement in de huiskamer dan op de dansvloer werd.